Het verhaal van drie mensen.
Joanna van Castilië, haar dochter Catharina. En Harry.
De man wiens auto werd gepikt.
Drie mensen met geschiedenis, die bol staat van opgelopen breuken en gekoesterde herinneringen.
Een poging om te begrijpen - die geschiedenis, de wereld, elkaar, zichzelf - loopt uit op een omarming van alle dingen. Je kan nu eenmaal niet anders dan aanvaarden dat niet alles te begrijpen valt.
De slag van Glottis wil het hebben over de veelheid aan perspectieven van waaruit je dingen kan bekijken (en is niet de humor daar het voorbeeld bij uitstek van?).
Over proberen om, vanuit de grootst mogelijke betrokkenheid, weer afstand te nemen en los te laten.
Over rust vinden die nooit in lethargie vervalt.
De Slag van Glottis is een totaal van de pot gerukt mysterie waarin de lijnen van de werkelijkheid systematisch door elkaar lopen. Ontreddering en humor, verhalen en onuitgesproken inzichten vormen de contouren waarbinnen mensen zich beetje voor beetje loswrikken uit het moeras dat hun leven dreigde te gaan worden.
Hoe vaak ben ik pijnlijk alleen op het toneel van mijn innerlijk, en dan komen er eindelijk anderen bij, jij en jij, soms de volkeren der aarde, en op mijn toneel spelen we dan niet, maar we zijn gewoon bij elkaar, en in mijn borst is het wijd en warm geworden. (Peter Handke)