Elk theaterseizoen heeft zo zijn ingebouwde verrassingen, die het peper- en zoutvatje vormen bij de theaterdis: niet-alledaagse samenwerkingen, steengoede of barslechte voorstellingen met bijhorende polemieken, en natuurlijk de nieuwkomers aan tafel. Compagnie de KOE stelde in september 2000 het toen pasgeboren collectief SKaGeN voor, een schare afgestudeerden aan de Antwerpse opleiding Toneel Dora van der Groen, met hun bejubelde afstudeervoorstelling IO. (Skagen is de naam van de noordelijkste punt van Denemarken, waar de Noordzee en de Oostzee tegen elkaar opbotsen. Symbool van beweging, tegenstroming en bruisende ontmoeting dus.)

IO (te lezen als de binaire getallen I en O is een 'ziekenhuis-soap'. Verregaande verbouwingen en herstructureringen treffen de medische staf van een ziekenhuis. Er stelt zich een nijpend, acuut en tegelijk cumulatief ruimteprobleem: plaatstekort gaat gepaard met een lineaire toename van de ruimtelijke chaos. Het personeel zit opeengepakt in de 'voorlopige vergaderruimte'. De situatie wordt steeds verwarder, en zo ook de protagonisten: wie neemt er eigenlijk al die ingrijpende beslissingen? Waar schuilt het bureaucratisch monster? Dreigt er inspectie? Of speelt alles zich af in hun hoofden? Stress en spanning eisen immers hun tol, de artsen vertonen een steeds vreemder gedrag.

IO trekt dwarsverbindingen tussen de medische sfeer en de wereld van de architectuur. De makers lieten zich vooral inspireren door de ziekenhuisserie 'The Kingdom' van de Deense cineast Lars Von Trier. Het resultaal van enig plak- en knipwerk is een zwartkomische collage van zelfgeschreven dialogen en echo’s uit 'Decaloog' van Kieslowski, 'Congo' van Paul Pourveur, 'American Psycho' van Ellis en uit wetenschappelijke artikels. Het geheel werd gemonteerd met een soort 'soapspirit", een realistische toets die je gevoel van herkenning aanboort en die tegelijk komische uitvergrotingen van die realiteit rechtvaardigt. De titel verwijst naar de biotoop die SKaGeN in dit stuk ontwikkelt, een omgeving waarin menselijke emoties en handelingen geanalyseerd worden, in al hun meetbare componenten. Het niet meetbare komt echter via een fascinerend achterdeurtje weer binnensluipen.