In de pers (13)
In de pers (13)
Pzazz.be, Pieter T'Jonck (11/8/2019)
De Correspondent, Micha Wertheim (4/3/2019)
De Volkskrant, Karin Veraart (18/2/2019)
Riro Toneelrecensies, Piet Van Kampen (18/2/2019)
Theaterkrant, Sander Janssens (16/2/2019)
De Standaard, Geert Sels (9/2/2019)
De Bond, Pol Arias (20/5/2005)
www.enola.be, Brecht Hermans (12/5/2005)
De Standaard, Mark Cloostermans (6/5/2005)
De Morgen, Wouter Hillaert (4/5/2005)
Wreed amusant theater
Pzazz.be, Pieter T'Jonck (11/8/2019)

In 2005 speelde De Koe voor het eerst ‘Who’s afraid of Virginia Woolf’ van Edward Albee . Daar waren ze ‘niet zo ontevreden’ over, en daarom hernemen ze het stuk nu bij hun dertigjarig jubileum. Natali Broods en Peter Van den Eede spelen nog steeds Martha en George, maar Tanya Zabarylo en Michael Vergauwen vervangen Karolien de Beck en Nico Sturm. Maar dat verandert niets aan de opzet: De Koe keert het stuk binnenste buiten, en maakt het zo veel radicaler en hedendaagser dan Albee het zich wellicht voorstelde.

Albee’s stuk begint als Martha en George weerkeren van een feestje op de universiteit waar George een uitgebluste prof geschiedenis is en Martha’s vader rector. Ze hebben als gewoonlijk een stuk in de kraag. Als ze de rommel in huis ziet, zegt Martha ontmoedigd: ‘What a dump’. Maar in plaats van op te ruimen gaat ze zeuren over een film waarin Bette Davis net hetzelfde zegt. Omdat ze zich de titel niet kan herinneren, en slechts een flard van de plot (het gaat om het huwelijksdrama ‘Beyond the forest’) geeft ze George alle kansen om haar te treiteren en belachelijk te maken.

Zo tekent Albee al in de eerste scène de liefdeloze, wreedaardige relatie van dit koppel. Elke volgende scène is een nieuwe etage in een kaartenhuisje van pesterijen die zo over the top worden dat enkel een door en door perfide geest ze kon bedenken. Tot het kaartenhuisje instort. Een jong koppel, Nick en Honey, functioneert als katalysator van die crash. Martha nodigde ze die bewuste nacht uit voor een drankje, dat eindigt als een zuippartij. Zij zijn het publiek -en soms ook figurant of boksbal- bij de schermutselingen van het koppel.

Wie het stuk nu met enige aandacht leest, merkt dat het bol staat van onwaarschijnlijkheden...


Lees verder op www.pzazz.be.