Theatergezelschap De Koe dook in een roman van Goethe, gooide het ding weg wegens 'te ouderwets' en bricoleerde een stuk over seks, seksen en Dries Van Noten. Het resultaat is ongemeen geestig, spitsvondig én ontluisterend.
'Dat vraag ik me ook af', antwoordde Natali Broods onlangs aan Knack op de vraag waar Seks(e)(n), haar stuk met collega-De Koe-confraters Peter Van den Eede en Willem de Wolf, aangevuld met actrice Lineke Rijxman, nu eigenlijk over gaat. Dat Goethes roman Die Wahlverwandtschaften (1809) aan de basis lag, maar als inspiratiebron zowat volledig geschrapt werd wegens 'te ouderwets' en uiteindelijk enkel nog als aanzet diende, stelde ons evenmin gerust.
Maar hoewel we met een bang hart de zaal in gestapt waren, werden we meteen gerustgesteld door een schitterend decor, van waaruit de vier acteurs rustig toekijken hoe de toeschouwers een zitje zoeken. Dat decor bestaat uit een kale vloer waarop her en der wat stoeltjes en bankjes geplaatst zijn én waar enorme, gedroogde berenklauwtakken als zuilen verspreid over de scène staan. Voor wie het niet weet: de berenklauw is een plant - bestaande uit allemaal takjes met prachtige kleine witte bloempjes op - die 's zomers in de grachten groeit en aan een razend tempo metershoog kan worden. Ze zijn mooi, indrukwekkend én erg giftig.
Lees verder op https://focus.knack.be/entertainment/podium/de-voorstelling-seks-e-n-behoort-tot-het-mooiste-ontroerendste-en-belangrijkste-dat-de-koe-ooit-gemaakt-heeft/article-review-1534341.html
of via de download