De Nijl is in Caïro aangekomen
In de pers (19)
In de pers (19)
Peter Van Den Eede en Willem de Wolf keurturnen kopzorgen weg in 'De Nijl is in Caïro aangekomen'***
Focus Knack, Els Van Steenberghe (26/10/2020)
Filosoferen over het lijden en de dood verpakt als zalig variététheater****
NRC Handelsblad, Ron Rijghard (10/10/2020)
Slapstick van slimme koppen****
De Standaard, Gilles Michiels (8/10/2020)
Herkauwen voor gevorderden****
Het Nieuwsblad, Magali Degrande (7/10/2020)
Bulderen van het lachen bij onverkwikkelijke realiteit
Theaterkrant, Mia Vaerman (7/10/2020)
De Nijl is in Caïro aangekomen****
RiRo Toneelrecensies, Piet Van Kampen (7/10/2020)
Palaveren over leven en dood****
De Morgen, Jan Dertaelen (5/10/2020)
La vieillesse: sans mode d' emploi
Pzazz , Elie Agniel (4/10/2020)
Filosofische evenwichtsoefening van de KOE***
Theaterparadijs, Jeroen Peeters (4/10/2020)
Vrolijke filosofie
Pzazz , Pieter T'Jonck (3/10/2020)
Recensie De Nijl is in Caïro aangekomen****1/2
Concertnews, Bert Hertogs (3/10/2020)
Groot mens met stijl gevloerd (1998)
De Morgen, Peter Anthonissen (1998)
Rekoefeningen met Compagnie de KOE (1998)
De Standaard, Geert Van der Speeten (1998)
De filosoof bij de KOE is niet wat het lijkt (1998)
De Volkskrant, Marijn Van der Jagt (1998)
Koe door het dolle heen (1998)
Dokterkrant, Paul Verduyckt (1998)
De Nijl stottert door Caïro (1998)
Gazet van Antwerpen, Peter Haex (1998)
Balanceren tussen filosofie en slapstick (1998)
Haarlems Dagblad, Margriet Prinssen (1998)
Koekjes en kaartspel (1998)
Knack, Paul Verduyckt (1998)
Ook grote geesten hebben liefde nodig (1998)
Rotterdams Dagblad, Han Geurts (1998)
Vrolijke filosofie
Pzazz , Pieter T'Jonck (3/10/2020)

Ik nog er nog steeds niet uit wat de titel ‘de Nijl is in Caïro aangekomen’ betekent. Wel dat ik me geregeld een breuk lachte met deze voorstelling van De Koe, i.c. Peter van Den Eede en Willem De Wolf. Toch is het, achteraf bekeken, niet zo’n heel vrolijke voorstelling. Hoe kan het ook anders, als de belangrijkste tekstleveranciers sceptische filosofen zijn?

Voor het podium enkele schermen in plexiglas, slordig verbonden met schildertape. Daarachter twee ouderwetse elegante kuipzeteltjes in hout en leder, ook al afgeschermd, met platen polycarbonaat. Coronatijd, inderdaad. Naast en achter die zetels nog meer transparante en half-transparante platen die een doolhof vormen. Ze onttrekken een biljarttafel aan het gezicht. Je merkt ze pas op als De Wolf en Van Den Eede daar opduiken om een spelletje te spelen. Dat ze dat in het geniep, ergens achterin doen, is niet zonder belang, maar dat blijkt pas later.

Lees verder op www.pzazz.theater.